Morgunsólin kyssti Grafarvoginn einn svalan vordag. Vogurinn glitraði, börn á leið í skóla. Örfáir bílar rúlluðu hljótt á malbikinu. Í sundlaug Grafarvogs komu lág hljóð úr bláu rennibrautinni: ,,Urgghh." Hávaxinn, feitlaginn maður klöngraðist hægt út úr bláu rennibrautinni. ,,Jæja..." Hann renndi upp buxnaklaufinni og reyndi að laga stutta, brúna hárið. Hann hoppaði að einstakri fimi yfir grindverkið og hóf leit af mat. Hann gekk sína vanalegu leið um kirkjugarðinn, í átt að Spönginni. Hann hreinsaði upp allt rusl á leiðinni. ,,Hvað á þetta að þýða? Þrífur enginn hérna?" hugsaði hann upphátt. Hann greip alla plastpoka, áldósir og skrapaði tyggjó af götunni. ,,Hérna, kallinn minn," sagði hann og rétti steininum í vasa sínum eitt tyggjó. Steinninn sýndi þakklæti sitt með lágu mali. Hann fór sem stormsveipur yfir öll beð, legsteina og grafhýsi. Hann vissi ekki að hann væri ekki einn.
Stuttur og feitur maður í leðurjakka stóð hjá einum legsteini. Hann gekk nær og nær hávaxna manninum með stutta, brúna hárið. Maðurinn í leðurjakkanum nam staðar um fimm metrum frá hávaxna manninum og kallaði: ,,Kristmundur Sverrir?" Eftir langa þögn kom Kristmundur út úr sér: ,,...Uuu, já. Hver ert þú?" Maðurinn í leðurjakkanum hló lágt og dró sólgleraugun af nefinu. ,,Ég er sá sem ætlar að gera þig að hetju."
Kristmundur fór með þessum dularfulla manni inn í einkaþotuna hans. ,,Hver ertu?" Kristmundur spurði og leit í kringum sig, það rann gull niður eftir gangi flugvélarinnar. ,,Ég er fyrrverandi leikari sem hætti að leika eftir að ég fann upp Va-poo-rize, efni sem lætur hundaskít hverfa. Ég er Jack Black!" ,,Okei, kúl," sagði Kristmundur og bætti svo við: ,,Hvert erum við að fara?" ,,Hvernig lýst þér á að fara í snöggt sólbað í Miami, Flórída?" sagði Jack og þotan lækkaði flugið.
Þotan lenti í Flórída og Jack stökk út, teygði úr sér og sneri sér svo snöggt að Kristmundi. ,,Við þurfum að tala saman, hefur þú gaman af körfubolta?" ,,Urgh, ég hata íþróttir!" ,,Ojæja, það er samt ekki eins og þú hafir val um það, við erum að fara á körfuboltaleik!" Kristmundur klöngraðist klaufalega inn í hvíta limmósíu og faratækið þaut af stað. Steinninn í vasa Kristmundar vældi af hræðslu.
Svo virtist sem allir íbúar Miami væru komnir til að horfa á leikinn, svo mikið var af fólki. Jack togaði í nokkra spotta og þeir félagar skutust framhjá öllu fólkinu, framhjá miðasölunni og öryggisgæslunni, alveg inn að vellinum sjálfum. Jack settist niður í þriðju röð en Kristmundur fyrir neðan hann í annarri röð. ,,Af hverju sit ég ekki við hliðina á þér?" spurði Kristmundur. ,,Hann má ekki sjá að ég sé með neinum," sagði Jack sem var aftur búinn að setja upp sólgleraugun. ,,Hver?" spurði Kristmundur og sneri sér að Jack. ,,Ekki horfa á mig!" Jack leit undan og vonaði að Hann hefði ekki séð þá. ,,Ég ætla að þykjast tala í símann og þú ætlar að hlusta, ekki segja neitt bara að hlusta, skilið?" Kristmundur kinkaði lítillega kolli. ,,Gott, gott," sagði Jack og tók upp símann. ,,Þetta sem ég er að fara að segja þér gæti reynst þér erfitt að skilja í fyrstu en ég reyni mitt besta að útskýra. Við búum báðir yfir fornum kröftum, kröftum Krists. Þessir kraftar hafa fyglt mannkyninu síðan Kristur lést á krossinum. Ég bý yfir rödd Krist, ég get látið fólk gera það sem það ég vil að það geri. Til dæmis náði ég þér tiltölulega auðveldlega inn í þotuna mína. Einnig get ég látið fólk frjósa með því að kalla nöfn ofmetinna kvikmynda á það. Þú, Kristmundur, býrð yfir hendi Krists. Þú getur lífgað við dauða hluti með snertingunni einni, til dæmis ert þú með lifandi stein i vasanum!" Kristmundur trúði ekki sínum eigin eyrum. Loksins, loksins skýring á því hvers vegna hann var svona skringilegur. Hann ætlaði að spyrja hversvegna Jack þyrfti á honum að halda en áttaði sig svo á fyrirmælum Jacks. Jack hélt áfram: ,,Ég hef lengi leitað af þér, en sérstaklega þarf ég þig núna. Lionel Messi, sem býr yfir fæti Krists, hefur verið rænt af Honum og við verðum að bjarga Messi áður en Hann nær máttinum. "Hver er Hann?" myndir þú kannski spyrja. Hann er illur og sækist eftir öllum máttum Krists. Hann heitir Kevin Durant." Kristmundi fannst nafnið heldur kunnulegt, hann leit í kring um sig og viti menn Durant var inn á vellinum klæddur í treyju Oklahoma City Thunder. ,,En, ef hann er hér, afhverju erum við þá hér líka?" spurði Kristmundur. Jack Black skorti orð, hann vissi það ekki sjálfur. ,,Góður punktur!" Jack og Kristmundur féllu niður í holu í gólfinu og fluttust aftur út á flugvöll. ,,Til Oklahoma City!" gargaði Jack á flugstjórann.
Heima hjá Durant í Oklahoma var lítið um manninn, enda allt hans fólk í Miami. Jack og Kristmundur gengu að hliðinu. Það var stórt og mikið en Jack vissi nákvæmlega hvað væri til ráða. ,,Kristmundur," hvíslaði Jack. ,,Komdu við hliðið og hugsaðu um Afríku." ,,Afríku?" ,,Já, gerðu það bara!" Kristmundur rétti fram hendurnar og hugsaði um Afríku. Hliðið var lint, byrjaði að hreyfa sig. Allir rimlarnir breyttust í snáka og skriðu í burtu að hræðslu. ,,Vel af sér vikið," sagði Jack og klappaði Kristmundi á öxlina. ,,Leiðin héðan ætti að vera greið niður í kjallara." Jack braut rúðu og stökk inn. Jack vissi nákvæmlega hvert hann átti að fara. ,,Hægri, vinstri, opna þessa hurð," hugsaði hann upphátt. Kristmundur elti hann og starði á þau vægast sagt skrýtnu listaverk sem voru að finna á heimili Durants. ,,Voila, eureka, bingólottó, eða hvað sem þið segið á þessari bannsettri eyju, ég hef fundið hann." Lionel Messi stóð steinrunninn í kjallarahorninu. Kristmundur gekk vandræðalega að steinstyttunni. ,,Hvað viltu að ég geri?" spurði hann svo, ráðþrota. ,,Komdu bara við hann og hugsaðu um fótbolta eða eitthvað svoleiðis." Kristmundur hristi höfuðið. ,,Ég þoli ekki íþróttir!" ,,Þú verður að reyna!" gargaði Jack og Kristmundur sá að það var stutt í að litli maðurinn myndi springa af bræði. Kristmundur kom við Lionel Messi og ímyndaði sér menn að spila fótbolta. Steinstyttan hreyfði fingurna. ,,Það er að virka, haltu áfram!" Jack Black var að deyja úr spenningi. Eftir dálitla stund braust Messi út úr steininum og tók andköf, hann var frjáls. ,,Drífum okkur héðan." Messi dreif sig á fætur og þríeykið hljóp upp stigann aðeins til að finna Kevin Durant standandi inn í stofunni. ,,Ég hittumst aftur, Jack Black." Körfuboltamaðurinn var svo stór að hann gat næstum því komið Messi fyrir í lófanum. ,,Alltaf jafnmikill heiður, Kevin," sagði Jack. Það brann eldur í augum hans, Kevin hafði fyrir 10 árum drepið foreldra hans. Durant hló að hinum aumu mönnum sem stóðu fyrir framan hann. ,,Þið sleppið ekki héðan lifandi." Jack var ekki á því að leyfa Durant að sleppa héðan lifandi heldur. Jack dró andann djúpt inn og öskraði af lífs og sálarkröftum: ,,AVATAR!" Ísklumpur vafði sig utan um risavaxinn líkama Durants og ekkert heyrðist nema dauft, fjarlægt óp körfuboltamannsins. ,,Kláraðu hann Leo," sagði Jack og byrjaði að ganga í átt að þyrlunni sem var fyrir utan. Lionel Messi tók tilhlaup og sparkaði eins fast og hann gat í ísklumpinn sem sprakk í svo marga bita að ekki var hægt að telja þá. ,,Komum," sagði Messi og þríeykið gekk út í síðdegissólina.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli