sunnudagur, 8. september 2013

Nýtt upphaf+ljóð

Hér verða kaflaskil í bókinni. Ég veit ekki hvað mér finnst um það, ég vissi alla vega að þetta Rósa og Bjartur dæmi var ekki að fara að virka í 400 blaðsíður í viðbót. Mér finnst bara gott að fá smá ferskleika í bókina sem ég trúi að Ásta Sóllilja eigi eftir að koma með.
Það koma líka hellingur af nýjum krökkum inn í söguna sem ég á enn eftir að kynnast betur, en þetta er allt gott og blessað hjá honum Halldóri. Ég ætla að láta ljóðið flakka, ekki vera of grimmur í dómi þínum, við erum ekki nema aumir framhaldsskólanemar.

Sumarhús minn draumabær

Kofaskrifli´ í krummaskuði
kynt með anda fjandans.
Bóndabros í góðu stuði,
það er Bjartur, spegill landans

Hér á sauðkindin helgan sess
sérhverjum guði ofar.
Sálmum héðan veifað bless,
séraguðmundarkynið lofað.

Með rími reisti Bjartur hús,
ríðandi á rímnafáki.
Éttu þessa ljóðalús
ljóti Gunnvararhráki.

Húmir þar inni vansæl kona,
Bjartur segir: ,,Svona, svona!"
Hrjáir hana mjólk- og kjötþrár,
blessuð sé minning hennar Gullbrár.

Sumarhús hinn draumabær
sjálfstæðismanns að búa.
Venjulegan mann þangað enginn fær.
Ég er ekki einusinni að ljúga.





1 ummæli:

  1. Jón P.: Fín færsla og stórgott ljóð hjá ykkur strákunum. Þið ættuð að halda áfram að yrkja saman! Og rétt, senan í jarðarförinni er mögnuð, þegar Þórður stendur yfir kistu dóttur sinnar og strýkur hana. HKL skilur blæbrigði tilfinninganna betur en aðrir. Einkunn: 9

    SvaraEyða